PRIVATE [EGOTISME]
VIDEO-εγκατάσταση στον πρώην ανατολικό αερολιμένα Αθηνών,
στo πλαίσιo του Διεθνούς Φεστιβάλ Τέχνης και Τεχνολογίας medi@terra.
Οι επεμβάσεις στο χώρο του «νεκρού αεροδρομίου» σχετίζονται με τη μνήμη, το δοχείο όπου συντελείται επιλεκτικά η σύνδεση εικόνων. Πρόκειται για έναν τόπο εξελισσόμενων εμπειριών, όπως στα συγκοινωνούντα δοχεία του Breton στην ερμηνεία των ονείρων: Το δοχείο του πραγματικού επικοινωνεί με το δοχείο των προσομοιώσεών του. Τα ηλεκτρονικά μέσα αφομοιώνουν στοιχεία του υλικού κόσμου και τα επιστρέφουν επεξεργασμένα επανακαθορίζοντάς τον. Η δυναμική «οικειοποίηση» αποτελεί ένα παιχνίδι μετατροπής και αναδόμησης των νοημάτων.
Ο θεατής βλέπει εικόνες, ακούει ήχους με αφορμή το χώρο του αεροδρομίου έτσι ώστε ο τόπος να του είναι περισσότερο οικείος, είτε μέσα από μνήμες που ανασύρονται, είτε μέσα από φανταστικούς χώρους που προτείνονται. Ο πραγματικός χώρος του αεροδρομίου, συγχέεται με τα κατασκευασμένα γεγονότα των videos και των ανακοινώσεων που ακούγονται από τα μεγάφωνα.
Ο πρώην ανατολικός αερολιμένας Αθηνών είχε ενδιαφέρον για την ομάδα, διότι το κτίριο είναι σχεδιασμένο από τον σημαντικό Φιλανδό αρχιτέκτονα Εero Saarinen o οποίος έχει επηρεάσει τον ελληνικό μοντερνισμό και είναι δημιουργός σημαντικών αεροδρομίων όπως το TWA Terminal - JFK Airport στην Νέα Υόρκη.
Concept: Μανώλης Ηλιάκης
Σκηνοθεσία, editing: Πολύβιος Καίσαρης
performers:
Έφη Κεφάλα, εικαστικός
Μάρθα Κλουκίνα, χορεύτρια, χορογράφος
Χρήστος Κοναξής, μαθηματικός
Γρηγόρης Σιαδήμας, μουσικός
ΕΜ ΚΕΙ, εικαστικός
Carlos Slazenger, εικαστικός
VIDEO-εγκατάσταση στον πρώην ανατολικό αερολιμένα Αθηνών,
στo πλαίσιo του Διεθνούς Φεστιβάλ Τέχνης και Τεχνολογίας medi@terra.
Οι επεμβάσεις στο χώρο του «νεκρού αεροδρομίου» σχετίζονται με τη μνήμη, το δοχείο όπου συντελείται επιλεκτικά η σύνδεση εικόνων. Πρόκειται για έναν τόπο εξελισσόμενων εμπειριών, όπως στα συγκοινωνούντα δοχεία του Breton στην ερμηνεία των ονείρων: Το δοχείο του πραγματικού επικοινωνεί με το δοχείο των προσομοιώσεών του. Τα ηλεκτρονικά μέσα αφομοιώνουν στοιχεία του υλικού κόσμου και τα επιστρέφουν επεξεργασμένα επανακαθορίζοντάς τον. Η δυναμική «οικειοποίηση» αποτελεί ένα παιχνίδι μετατροπής και αναδόμησης των νοημάτων.
Ο θεατής βλέπει εικόνες, ακούει ήχους με αφορμή το χώρο του αεροδρομίου έτσι ώστε ο τόπος να του είναι περισσότερο οικείος, είτε μέσα από μνήμες που ανασύρονται, είτε μέσα από φανταστικούς χώρους που προτείνονται. Ο πραγματικός χώρος του αεροδρομίου, συγχέεται με τα κατασκευασμένα γεγονότα των videos και των ανακοινώσεων που ακούγονται από τα μεγάφωνα.
Ο πρώην ανατολικός αερολιμένας Αθηνών είχε ενδιαφέρον για την ομάδα, διότι το κτίριο είναι σχεδιασμένο από τον σημαντικό Φιλανδό αρχιτέκτονα Εero Saarinen o οποίος έχει επηρεάσει τον ελληνικό μοντερνισμό και είναι δημιουργός σημαντικών αεροδρομίων όπως το TWA Terminal - JFK Airport στην Νέα Υόρκη.
Concept: Μανώλης Ηλιάκης
Σκηνοθεσία, editing: Πολύβιος Καίσαρης
performers:
Έφη Κεφάλα, εικαστικός
Μάρθα Κλουκίνα, χορεύτρια, χορογράφος
Χρήστος Κοναξής, μαθηματικός
Γρηγόρης Σιαδήμας, μουσικός
ΕΜ ΚΕΙ, εικαστικός
Carlos Slazenger, εικαστικός