Prometheus
art performance
Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
Ιούνιος 2007
Σχετικά με την κατασκευή του σκηνικού χώρου
Ο κύβος είναι η βασική ιδέα, το νοηματικό περιεχόμενο και το τελικό προϊόν του χώρου που πραγματοποιείται η δράση. Η δομή του κύβου συμβολίζει τη σταθερότητα και την ισορροπία. Όσον αφορά το μυστικιστικό του περιεχόμενο είναι το σύμβολο της αλήθειας, της σοφίας, της ηθικής τελειότητας. Μετά τον Ευκλείδη και μέχρι τις αρχές του 17ου αιώνα συσχετιζόταν με κοσμολογικά νοήματα και η μαθηματική τάξη θεωρείτο ενσωματωμένη στο σχήμα του.
Μέσα σε αυτό το αυστηρό κέλυφος γίνεται μια απόπειρα σχεδιασμού χωρικών σχέσεων, όπου το σώμα κινείται (και αιωρείται) μέσα σε αυτές - είναι αναπόσπαστο στοιχείο τους.
Ένας νοητός ασύμμετρος κάναβος θα λειτουργεί ως ένα σημειολογικό σύστημα περιορισμού και ταυτόχρονα απελευθέρωσης της ανθρώπινης κίνησης. Ο σκηνικός χώρος θα μπορούσε να υπάρξει αυτόνομος (ίσως ως καλλιτεχνική εγκατάσταση), αλλά χωρίς την ανθρώπινη παρουσία θα μοιάζει ατελής.
Χορογραφική σύνθεση
Η χορογραφία διερευνά το πέρασμα από τη φαινομενική τάξη του κανάβου στο τυχαίο και το χάος, τη μετατόπιση από το αυστηρό προσχεδιασμένο περιβάλλον της υλικής κατασκευής στην ηλεκτρονική εικόνα. Η κίνηση προκαλείται από έναν εμβάτη γραμμών και ταυτόχρονα αναιρείται ανά πάσα στιγμή από την ίδια την κατάσταση των πραγμάτων.
Όταν ο performer "αντιδρά" στ' αυστηρά σχήματα-χαράξεις της κατασκευής, οδηγείται στην ακινησία. Την κίνησή του, αντικαθιστούν οι προβολές στις τρεις πλευρές του κύβου. Η προσπάθεια δημιουργίας ενός μεταβατικού χώρου, είναι αυτή που γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στο υλικό και το άυλο και μπορεί να περιγραφεί ως τόπος μνήμης από το μύθο του Προμηθέα.
Tα τρισδιάστατα σχήματα και επίπεδα που δημιουργούνται μέσω των προβολών δημιουργούν έναν παράλληλο αρχιτεκτονικό τόπο, που όμως δεν έχει υλική υπόσταση. Ο νέος αυτός τόπος υποχρεώνει τόσο το χορευτή, όσο και το θεατή να βρίσκεται σε μια κατάσταση διαρκούς εγρήγορσης, προκειμένου να υιοθετηθεί ένα καινούριο βλέμμα για τον "κόσμο των πραγμάτων".
Το σώμα του performer καλείται να υπακούσει σε νόμους που δεν σχετίζονται με το Είναι του. Προσπαθεί να προσαρμοστεί σε δομές, οι οποίες υπαγορεύονται από "έξω". Η αναζήτηση σημείων στο χωροβάτη για αποκατάσταση μιας ισορροπίας και σταθερότητας αποδεικνύεται μάταιη. Η φθείνουσα πορεία ξεκινά και πάλι…
Το ερώτημα της κατοικησιμότητας σ' έναν κόσμο αφιλόξενο παραμένει ανοιχτό. Η ανοικειότητα κατοίκησης πάνω στη γη σχετίζεται με μια σειρά αφηρημένων σχέσεων όπως η σχέση ουρανού-γης, μυθικού–πραγματικού κ.ο.κ., όπως έχει επισημάνει και ο Ηeidegger στο "Bauen-Denken-Wohnen".
Διάρκεια: 40 min
Παραγωγή/σκηνοθεσία/performance:Filippos Mendes Lazaris
Έρςευνα και διασκευή κειμένων: Κατερίνα Κοκκινίδου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Αρχιτεκτονική επιμέλεια: Μανώλης Ηλιάκης
Ενδυματολογία: Pedro Sayad
Βοηθός ενδυματολόγου: Leonardo Braza
Πρωτότυπη μουσική και ενοχήστρωση:Zé Luiz Rinaldi
Μηχανικός ήχου και βοηθός ενορχηστρωτή: Bruno LT
3D Animation: Spiros Frígas